Το ζωτικό σημείο του δοντιού, ο πολφός, προστατεύεται ισχυρά από την αδαμαντίνη και οδοντίνη που τον περιβάλλουν. Ωστόσο, σε περιπτώσεις τερηδόνας, περιοδοντικής νόσου ή κατάγματος ο πολφός εκτίθεται σε επικίνδυνα μικρόβια. Αυτά, εισχωρούν στο δόντι και προκαλούν τις οδοντογενείς λοιμώξεις, οι οποίες αν αφεθούν προχωρούν έξω από τη ρίζα του δοντιού και προσβάλλουν το οστό των γνάθων. Οι καταστάσεις αυτές είναι αρκετά δυσάρεστες και προκαλούν πόνο, ανησυχία ακόμα και πρήξιμο στον ασθενή με την μορφή αποστήματος. Η αντιμετώπιση τους πρέπει να είναι άμεση και γίνεται με την ενδοδοντική θεραπεία ή αυτό που κοινώς λέμε <απονεύρωση>.
Ο οδοντίατρος αφαιρεί το μολυσμένο μέρος του δοντιού και εφόσον η βλάβη είναι μη αντιστρεπτή, αφαιρεί τον πολφό μέχρι και την άκρη της ρίζας. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, αποφασίζεται ο καλύτερος τρόπος αποκατάστασης του δοντιού με απλή έμφραξη ή στεφάνη με ή χωρίς τοποθέτηση άξονα.
Μέχρι ο ασθενής να προσέλθει στο ιατρείο, ο πόνος αντιμετωπίζεται με την λήψη παυσίπονων και ήδη από την πρώτη συνεδρία της ενδοδοντικής θεραπείας, ο ασθενής ανακουφίζεται αισθητά. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται η λήψη αντιβίωσης αλλά μόνο εφόσον ο οδοντίατρος το κρίνει απαραίτητο.
Η ενδοδοντική θεραπεία είναι μια εν γένει ανώδυνη διαδικασία καθώς πάντα διενεργείται τοπική αναισθησία για έλεγχο του πόνου. Ολοκληρώνεται σε μία ή και περισσότερες συνεδρίες, ανάλογα την κατάσταση του δοντιού και τον αριθμό των ριζών του. Μέχρι την τελική αποκατάσταση του δοντιού, αυτό καλύπτεται με προσωρινή έμφραξη για να προληφθεί η επαναμόλυνση.
